22 oktober 2021

VERSLAVING

ALS JIJ HET WILT, KUN JE ALLES AAN

Het is misschien heel makkelijk gezegd. Maar 98% van de personen die ontkennen een verslaving te hebben, hebben een verslaving. Ook ik hoorde bij die 98%. Jaren lang heb ik tegen mezelf gezegd dat ik altijd heel makkelijk zou kunnen stoppen. Maar nu 9 maanden nadat ik clean ben, heb ik eraan moeten geloven dat ik zonder hulp er niet meer vanaf zou zijn gekomen. Jaren lang heb ik dagelijks geblowd, waarom? Ik leefde onder een enorme druk, ik had grote verantwoordelijkheden en zonder de hasj kon ik niet eens in slaap vallen. Hasj was voor mij het middel om mijn hoofd eindelijk uit te kunnen schakelen. Niet meer te denken aan de pijn en druk die ik op dat moment voelde. In het begin deed ik het alleen voor het slapen gaan, maar hoe langer het duurde, hoe vaker ik het deed. Het bleef ook niet altijd maar bij 1 joint, soms had ik dagen waar ik er 5 of zelfs meer rookte. De enige momenten dat ik niet blowde, was op het moment dat ik de deur uit was. Maar ook op die momenten was het verlangen naar hasj altijd aanwezig. Ik plande mijn vertrek buitenshuis zo dat ik nog net op tijd was voor sluitingstijd van de coffeeshop, rekende precies uit hoe veel tijd ik nodig had of naar welke coffeeshop ik het beste kon gaan. Indien ik er zelf niet meer op tijd kon geraken vroeg ik vrienden of huisgenoten om het voor me te halen, zolang ik maar iets te blowen had op moment van thuiskomst. Soms leende ik geld van vrienden, soms was het ook maar een euro, zolang ik maar genoeg had om een joint te halen.

Vooral als deze laatste paar gedachtes bij je zijn, kan ik je garanderen dat je te maken hebt met een verslaving. Ik ging ook niet graag naar buiten, sprak niet met vriendinnen af op het moment dat ik al geblowd had, ik nam mijn telefoon niet meer op en de rest van de dag lag ik depressief op bed. Ik weet nog zo goed dat ik zeker 100 keer naar de coffeeshop ging met de gedachte, dit is mijn laatste. Dit zei ik ook altijd tegen de werknemers bij de coffeeshop waar ik bijna dagelijks naartoe ging. Bij binnenkomst wisten ze al gelijk welke joint variant ze voor me uit de la moesten halen. Natuurlijk is het fijn om met die mensen een leuke connectie op te bouwen. Maar als je zo vaak als mij verteld dat dit je laatste is, dan ga je je echt schamen omdat je daar toch nog steeds de deur binnen komt wandelen.

DE OMKEER

Mijn laatste joint weet ik nog heel goed. Ik had besloten om naar de kliniek te gaan voor hulp, om mijn leven weer op orde te krijgen en een compleet nieuwe start te maken. Mijn kamer in Tilburg had ik opgezegd, aangezien ik me in een andere stad veel fijner voelde. Ik had de medewerkers van de coffeeshop al dagen voor mijn vertrek een stuk taart gebracht, aangezien ik me daar wel altijd welkom gevoelt heb. Maar toen mijn kamer leeg stond en ik wist dat dit echt de aller laatste mogelijkheid zou zijn, keek ik mijn moeder aan. Ik vertelde haar dat het gewoon goed voelde om nog één laatste joint te halen om dat hoofdstuk samen met de locatie af te sluiten. En dat deed ik. De dagen ervoor had ik al flink geminderd omdat ik wist dat per direct stoppen heel veel effect op je lichaam kan hebben. De blik van die medewerker achter de bar was na mijn mening hilarisch. Echt een nee schuddend hoofd met een grijns en een blik van, ben je er toch weer. Maar deze keer was mijn kamer al leeg en garandeerde ik hem dat dit absoluut de laatste keer was.

Eenmaal bij mijn moeder aangekomen had ik besloten om de joint in twee delen te roken. Het eerste deel rookte ik voordat ik in bad ging, toen was ik al goed stoned door het minderen van de dagen ervoor. De tweede en laatste helft rookte ik na het bad en aansluitend ging ik gelijk naar bed. Dit was mijn aller laatste joint, waarvan ik precies de datum nog weet en het gevoel. Ik hoor nu al de gedachtes van anderen, wat een slechte moeder, ze had die joint nooit mogen toe laten en in de prullenbak moeten gooien. Echter zou dat het aller slechtste zijn geweest wat mijn moeder had kunnen doen om dat moment.

Bij stoppen met verslaving komt veel wilskracht kijken. Wilskracht die ik al had aangetoond aangezien ik hulp had gezocht. Op het moment dat ik die laatste niet had gehaald, was het waarschijnlijk niet goed genoeg voor me geweest en had ik nog steeds een verlangen naar die aller laatste gehad. Onderschat een verslaving niet! Zonder de wilskracht van jezelf, het verlangen dat je er echt vanaf wilt, kom je niet ver. Je kunt niemand dwingen, wanneer je dit doet is de kans alleen maar grote op een terugval. Ook heb je de andere kant van verslaving. Mensen die al zo lang verslaafd zijn aan een bepaald middel, dat ze zich schamen om hulp te zoeken omdat ze denken echt niet meer zonder te kunnen. Je kunt altijd zonder, geloof me en geloof jezelf! Het enige wat bij stoppen met je verslaving écht essentieel is, is je eigen wilskracht, afbouwen en durven om hulp te vragen.